چشم و هم چشمی آفت زندگی مشترک

از عادات ناپسند بعضی از افراد، چشم وهم چشمی است، به این معنا که فرد یا خانواده، وضعیت بالای مادّی اقوام یا همسایگان یا دیگران را ملاک قرار می دهد، و به دست و پا می افتد که به هر صورت که شده خود را در ردیف آنان قرار دهد.

در قرآن مجید چشم وهم چشمی را منع کرده است همانگونه که می فرماید: «لَا تَمُدَّنَّ عَینَیک إِلَی مَا مَتَّعْنَا بِهِ أَزْوَاجاً مِّنْهُمْ وَلَا تَحْزَنْ عَلَیهِمْ وَاخْفِضْ جَنَاحَک لِلْمُؤْمِنِینَ»؛[1] هرگز چشم خود را به نعمت های (مادّی) که به گروه هایی از آنها دادیم میفکن، و بخاطر آنچه آن ها دارند غمگین مباش و بال و پر خود را برای مؤمنین فرود آر.» و نیز می فرماید: «وَلَا تَمُدَّنَّ عَینَیک إِلَی مَا مَتَّعْنَا بِهِ أَزْوَاجاً مِّنْهُمْ زَهْرَةَ الْحَیاةِ الدُّنْیا لِنَفْتِنَهُمْ فِیهِ وَرِزْقُ رَبِّک خَیرٌ وَأَبْقَی »؛[2] و زنهار به سوی آنچه اصنافی از ایشان را از آن برخوردار کردیم و فقط زیور زندگی دنیاست تا ایشان را در آن بیازماییم، دیدگان خود مدوز، و بدان که روزی پروردگار تو بهتر و پایدارتر است.»[3]

بنابراین ازدواج و ادامه آن باید همراه با نیت خالص، و برای خدا باشد، و هدف از آن باید اجرای سنّت پیامبر، و تحصیل اولاد صالح، و تشکیل زندگی پاک در سایه لطف و رحمت حق باشد. اگر ازدواج بر این پایه ها قرار بگیرد بنایی استوار و محکم بپا خواهد شد، و برکات حضرت حق در فضای این ازدواج جلوه گر شده، ثمرات معنوی به بار خواهد آمد.


پی نوشت:
[1] حجر/ 88
[2] طه/ 131
[3] اطیب‏البیان فى تفسیر القرآن، ج 9، ص 127؛ تفسیر اثنى‏عشرى، ج 7، ص 144؛ تفسیر شریف لاهیجى، ج 3، ص 98

منبع: حوزه نت